-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:30447 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

پشت ديوار عالم ماده و طبيعت چه حقايقي نهفته است؟

آن ها كه فقط مرگ را مي چشند و جان هايشان توسط ملائك گرفته ميشود، حقايقي را مشاهده مي كنند كه از قبل حتي قدرت تصور آن را هرگز نداشتهاند.

آن هنگام كه انسان به صحراي محشر وارد مي شود، به او چنين خطاب مي شود: تو از اين صحنه (واقعيت هاي قيامت و صحنه هاي آخرت) غافل بودي و ما پرده را از چشم تو كنار زديم و امروز چشمانت كاملاً تيز بين است.

حقيقت جيز با تيزبيني كشف نمي شود و اين تيزبيني آن گاه حاصل مي شود كه

جان از كالبد خارج شده و عالم ناسوت و ديگر واسطه ها حذف شده باشند. در آن صورت چشماني كه فقط تا شعاعي محدود قدرت ديد داشت و نمي ديد آن چه را كه مي بايست مي ديد، در آن وقت تيزبين شده، آن چه را نمي ديد، مي بيند.

دنيا ماهيتي اغفال كننده دارد، در نتيجه گمراهي، ثمرة غفلت و نتيجة آن سقوط در تاريكي است. مرگ ماهيت دنيا را آشكار و چهرة زشت طبيعت فنا پذير را روشن مي كند.

حقيقت در دنياي ديگر به معناي پايداري و ابديت همة آن چيزهايي است كه در آيات و روايات و پندهاي انبيا و اولياي الهي مورد توجه قرار گرفته است.

البته عقل حكم مي كند كه انسان بايد از عبرت ها و حوادث تلخي كه به تقدير و تحميل، نصيب بشر مي شود، پند گيرد، پس حتماً زندگي جاودانه اي در وراي اين عالم پر آشوب قرار دارد كه مي بايست تمام توجه را بدان معطوف كرد.

حقيقت در آن دنيا، براي مخلصين رسيدن به لقاي پروردگار، سكونت در رضوان الهي، راحتي و سعادت ابدي است، ولي براي كافران و غافلين عذاب دردناك الهي مهيّا مي باشد.

قرآن، مرگ را دروازة عالم بقا و شرط رسيدن به حقيقت مي داند و مي فرمايد: بگو مرگي كه از آن فرار مي كنيد، سرانجام با شما ملاقات خواهد كرد، سپس به سوي كسي كه داناي پنهان و آشكار است، باز گردانده مي شويد، آن گاه شما را از آن چه انجام مي داديد خبر مي دهد. يعني شما در لحظة مرگ به واقعيت مي رسيد و حقيقت را دريافت خواهيد كرد، حقيقتي كه اكنون جز يك باور و اعتقاد نيست.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.